Wie trilt en beeft, staat steviger dan wie zich schrap zet. Een gebouw dat te stijf is stort eerder in bij een aardbeving dan een gebouw dat meebeweegt. Voor mensen geldt hetzelfde: echte stevigheid gaat hand in hand met flexibiliteit, met kwetsbaarheid. Ieder mens verlangt naar ruimte, naar vrijheid, naar gezien en gehoord te worden zoals je nu bent. Maar je bewegen in die gekregen ruimte gaat onherroepelijk gepaard met ongemak en gestuntel.

Dat ongemak gaan we liever uit de weg, maar zonder ongemak komen we nooit tot de schoonheid van iets nieuws. Bovendien, we stuntelen allemaal en af en toe stijgen we daar bovenuit.

 

Als we zo naar onszelf en de wereld om ons heen kunnen kijken kan er iets verzachten en kan er verbinding ontstaan.

We leren het meest van onze mislukkingen, we worden wijs als we de toppen en de dalen van ons bestaan opnemen.

Angst en verlangen, pijn en vreugde,winnen en verliezen bestaan naast elkaar en zijn even belangrijk.